Voor iemand die de concentratie van een goudvis heeft maar wel zijn scriptie moet schrijven, zijn stilteruimtes in bibliotheken de ideale oplossing. Misery loves company en al dat fanatieke gemarkeer, geconcentreerde hoofden en gezagwekkende stilte, geeft mijn scriptie een boost. Toch is niet al het gedrag in de JB even fijn. Daarom, de top 5 irritaties van studenten in stilteruimtes:
- Nagelbijten
We snappen het, de druk ligt hoog en de deadline te dichtbij. Die arme nagels van jou kunnen daar alleen niks aan doen. Obsessief gekauw op je vingers is een grote irritatiefactor voor studenten. Kan je het echt niet helpen? Zorg dan in ieder geval dat je je nagels bij je houdt en ze niet in de schoot van je scriptie-schrijvende buurvrouw belanden. - Kletsen over je weekend.
Ja, dat festival was heerlijk en jeetje wat ging je lekker. En ja, het is ontzettend leuk om elkaar na al die tijd weer te zien. Weet je wat ook leuk is? Je opdracht afkrijgen zodat je niet de Sjaak bent in je werkgroep. Die weekendverhalen komen pas echt tot hun recht met een slechte automaatkoffie ver buiten de stilteruimte. - Je toetsenbord aftuigen.
Wist je dat je woorden er niet krachtiger van worden als je ze met grof geweld je toetsenbord inramt? Tijdens die inspiratiegolf die eens in de zoveel tijd over je heen spoelt, voelt het misschien alsof brute kracht de enige optie is, maar zoals je moeder vroeger ook al zei, geweld is nooit de oplossing. Tenzij je vergeten bent je scriptie tussentijds op te slaan, dan natuurlijk wel. Maar voor de rest zitten je handen meer aan je toetsenbord dan aan je scharrel, dus kan je deze maar beter met liefde behandelen. - De hele rij bezet houden voor je studiegenootjes.
Niks is zo doorzichtig als die ene verdwaalde reader op een tafel waar verder geen hond te bekennen is. Vooral in tentamenperioden zijn bibliotheken vol om 9:02 en zijn er zelfs gekken die op een regenachtige zaterdagochtend voor de UB wachten alsof ze in de kaartenrij voor het laatste concert van Beyoncé staan. Deze mensen verdienen hun plek, het vriendinnetje dat twee uur later met een bagel, een cappuccino en een uitgerust gezicht komt aankakken niet. Zij moet gewoon het ongemakkelijk azende ‘is-er-nog-een-plekje’ rondje maken like the rest of us. - Smakken.
Je zou toch denken dat dit geen uitleg behoeft, maar mijn JB-buurman gisteren bewees weer eens het tegendeel. Van een banaan krijg je een flinke energiestoot, maar van het aanzien van het verteringsproces niet. Houd die mond dus dicht, dan vermijd je een hele hoop rollende ogen en opgetrokken wenkbrauwen.
