Simon Reinink begon zijn carrière als advocaat-stagiair bij De Brauw en werd uiteindelijk in 2006 directeur van het wereldberoemde Concertgebouw in Amsterdam. Een opvallende overgang van de juridische wereld naar de culturele sector. In zijn carrière werkte hij onder meer bij uitgeverijen en vervulde hij bestuursfuncties, maar de liefde voor muziek zat er altijd al in. Zijn loopbaan laat zien dat het volgen van je interesses en het durven maken van onverwachte keuzes tot bijzondere kansen kan leiden. Reinink vertelt over zijn unieke loopbaanpad, de lessen die hij onderweg leerde en zijn advies aan studenten en starters.
Juridisch begin
Als student was Reinink al ambitieus en leergierig. Tijdens zijn studie Rechtsgeleerdheid was hij een jaar student-assistent bij het Molengraaff Instituut voor Privaatrecht. Hier gaf hij werkgroepen. ‘Het was ontzettend leuk, want als je het moet uitleggen, moet je het ook echt begrijpen en gaat het recht anders voor je leven.’ Ook was Reinink voorzitter van het bestuur van een grote studentenvereniging. Onder andere is hier het idee gaan leven om bij De Brauw als advocaat-stagiair te werken. ‘Ik had toen van meerdere kanten gehoord dat zo’n advocaat-stage een nuttige start is. Wat je daarna ook gaat doen.’ En dat bleek waar te zijn.
‘Heb geen angst. Mensen denken vaak dat zij de rest van hun leven vastzitten aan een bepaalde keuze, maar niets is minder waar.’
Schriftelijke en mondelinge communicatie, analyse, conflicthantering en het onderscheid maken tussen hoofd- en bijzaken. Allemaal basale vaardigheden die Reinink leerde gedurende zijn tijd bij De Brauw. ‘Daar zaten alle slimste jongens en meisjes. Je werd echt gedwongen om op je tenen te lopen.’ Hij leerde hier een bepaalde grondhouding die volgens hem nodig is om goed werk op hoog niveau te verrichten. ‘Als je heel hoog kan starten, neem je dat de rest van je carrière wel mee.’ Toch wist Reinink dat hij niet doorging met de advocatuur. ‘Als jurist ben je toch meer een specialist. Ik ben eerder een generalist.’ Een functie binnen het general management van een bedrijf leek hem beter te passen. Over het maken van zo’n overstap zegt Reinink: ‘Heb geen angst. Mensen denken vaak dat zij de rest van hun leven vastzitten aan een bepaalde keuze, maar niets is minder waar.’
Van zakelijke naar culturele sector
De keuze voor general management stamde uit eerdere ervaringen als voorzitter van een bestuur in zijn studententijd en later van een grote landgoedstichting. Dat je als bestuurder meer bezig bent met hoofdlijnen en met heel veel dingen tegelijk sprak Reinink aan. Reinink adviseert dan ook breder te kijken dan de studie. ‘Doe iets om jezelf te leren kennen. Je weet niet wat je niet weet.’ Al snel kwam hij terecht bij uitgeverij Wolters Kluwer. Destijds was het lastig voor juristen om buiten het juridische vakgebied werk in het meer commerciële leven te vinden. Gelukkig bleek Wolters Kluwer als ‘hofleverancier van de juridische en fiscale wereld’ de perfecte plek. Na tien jaar daar te hebben gewerkt, stapte hij over naar uitgeverij PCM. Daar werkte hij nog geen jaar toen het Concertgebouw belde. Een geweldige kans en ‘een echte droombaan’.
De muziekwereld was geen onbekend terrein voor Reinink. Zijn grootvader was secretaris-generaal van het ministerie van onderwijs, kunst en wetenschappen. Ook was hij twintig jaar voorzitter van het Holland Festival. ‘Hij was een enorme cultuurpaus.’ Reininks vader is architectuurhistoricus en een groot muziekliefhebber. Hij nam Reinink al van kinds af aan mee naar vele concerten. Zelf had Reinink ook nog een jaar muziekwetenschappen gestudeerd tijdens zijn rechtenstudie. De interesse in muziek zat dan ook ‘diep in het familiesysteem’. En dit was vanzelfsprekend niet onbelangrijk voor het Concertgebouw. ‘Je moet natuurlijk van muziek houden en voldoende weten om niet de namen van componisten verkeerd uit te spreken.’
Meer dan muziek
Sinds 2006 geniet Reinink volop van zijn positie als directeur bij het Concertgebouw. ‘De hele wereld komt hier zo’n beetje langs – van staatshoofden tot de allerbeste musici tot scholen en welzijnsorganisaties.’ En zijn juridische opleiding komt vaak van pas. Vanzelfsprekend zijn communicatie vaardigheden van belang, maar af en toe moeten er ook geschillen opgelost worden. Volgens Reinink helpt juridische ervaring daar absoluut bij. ‘Je weet dat iets een conflict kan worden, wat dit inhoudt en hoe je het probleem moet aanvliegen.’
‘Het zijn de talenten zelf die het talent hebben, maar het is geweldig als je in het ecosysteem een kleine bijdrage kan leveren om ze verder op weg te helpen.’
Reinink haalt het meeste plezier uit de omgang met collega’s en musici. Reinink noemt als voorbeeld pianist Nikola Meeuwsen die onlangs, als eerste Nederlander ooit, het Koningin Elisabethconcours won. Reinink geniet ervan om een klein aandeel te hebben in het faciliteren van muzikaal talent. ‘Het zijn natuurlijk de talenten zelf die het talent hebben, maar het is geweldig als je in het ecosysteem een kleine bijdrage kan leveren om ze verder op weg te helpen.’ Op de vraag of hij een favoriet soort optreden of muziek heeft, antwoordt hij dat juist de diversiteit zo geweldig is. Van de Johannes Passion uitgevoerd door een Frans ensemble tot een Jazzconcert met Wynton Marsalis uit New York. En beide van wereldklasse. ‘Het mooie is de variatie en de grote betekenis van dit huis voor veel mensen.’ Reinink laat met zijn interessante loopbaan zien dat je geen vrees moet hebben om je passie te volgen.
