Joaquim Roodheuvel, advocaat op de arbitrage afdeling bij De Brauw Blackstone Westbroek, wist van jongs af aan al dat hij advocaat ging worden. De drive die hij toen al in zich had, is er zeker niet minder op geworden. We spreken hem op kantoor over zijn weg richting de advocatuur en het ethiek programma FASPE.
Jong geleerd, oud gedaan
De vraag of Roodheuvel al vroeg een passie voor het recht had, kan alleen maar bevestigend beantwoord worden. Hij had ook een voorliefde voor geschiedenis, in het bijzonder was hij geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Toch koos hij zonder twijfel voor de studie rechten aan de UvA. Roodheuvel vond een extra uitdaging wel leuk en begon daarom gelijk met het Honours Programme. Met deze keuze is hij nog steeds heel blij aangezien het voor Roodheuvel een wezenlijke toevoeging is geweest: “We gingen echt de discussie aan in de werkgroep. Dit zorgde voor verbondenheid”. Door deze goede sfeer werd er ook een band met elkaar opgebouwd: “Ik spreek iedereen nog steeds heel veel, wat heel fijn is”.
Het FASPE project
Toen Roodheuvel nog maar kort werkzaam was bij De Brauw, kwam een project van FASPE (Fellowships at Auschwitz for the Study of Professional Ethics) op zijn pad. FASPE’s doel is om de ethische normen, waarden en verantwoordelijkheden van jonge professionals uit te lichten, tegen de historische achtergrond van de Tweede Wereldoorlog. Denk hierbij aan advocaten, journalisten en mensen uit het bedrijfsleven. Onderzocht werd hoe tijdens de Tweede Wereldoorlog deze professionals hun morele en ethische wegwijzers hebben kunnen verlaten door een instrumentele bijdrage te leveren aan het nazi-regime.
De Brauw had de mogelijkheid een werknemer als kandidaat op te geven, als één van de veertien deelnemers van het programma. “Ik vind militaire historie en oorlogsvoering ontzettend interessant.” Voor Roodheuvel was dit project dan ook een uitgelezen kans. “In het project zag ik een manier hoe ik mijn persoonlijke interesse kon koppelen aan mijn professionele ethische ontwikkeling. Dit was voor mij de perfecte combinatie.”
“Het dwingt je hard na te denken over je beslissingen”
Kort nadat Roodheuvel was toegelaten tot het project, vloog hij met de groep naar Berlijn, en vervolgens door naar een van de voormalige concentratiekampen in Polen waar een deel van het programma plaatsvond. Middels case studies heeft Roodheuvel onderzocht hoe verschillende groepen professionals groeiden en instrumentele rollen vervulden binnen het nazi-regime. De uitkomst was anders dan wij hadden verwacht. De rechters en advocaten geloofden daadwerkelijk dat zij het juiste deden. “Hieruit kwam voort dat het niet voldoende is om telkens te handelen volgens een bepaalde moraal. Je moet ook je eigen moraal durven bevragen.” Het gaat er dus ook om dat je je niet alleen afvraagt welke moraal er wordt nagestreefd, maar ook of dit zo hoort te zijn. Roodheuvel kijkt positief terug op het project. Ook met het oog op de toekomst: “Het dwingt je hard na te denken over je beslissingen”.
Van student naar advocaat
Nadat Roodheuvel van de middelbare school kwam is hij voordat hij ging studeren eerst gaan reizen. Vervolgens is hij begonnen aan zijn studie aan de Universiteit van Amsterdam. Roodheuvel vindt dat hij de overgang goed heeft aangepakt. Hij heeft lang genoten van zijn studententijd en is gaan werken toen hij zelf vond dat hij er echt klaar voor was. Wel heeft Roodheuvel zich georiënteerd tijdens zijn studie. Tijdens het volgen van zijn master, is Roodheuvel al begonnen met werken als werkstudent. Hierdoor kon hij al gedeeltelijk wennen aan het idee van een fulltime baan. Na zijn werkstudentschap is hij bij De Brauw gebleven op de arbitrage afdeling. Roodheuvel had vanaf het eerste moment een goed gevoel bij het kantoor: “Je loopt het kantoor binnen en je weet het gewoon”.
Ondanks dat hij de mogelijkheid had om al te beginnen bij De Brauw, koos Roodheuvel ervoor om nog een jaar in het buitenland te studeren. Hij greep de kans om een tweede master te volgen aan de University of Cambridge. “Ik vond het fijn om meer ervaring en achtergrond te hebben.” Wel vond Roodheuvel het na zijn tweede master echt tijd om te gaan werken. “Ik had er zin in en was er klaar voor.”
Work-life balance is geen probleem
Het managen van zijn work-life balance lukt aardig. In sommige perioden werkt hij hard, maar in andere perioden valt het mee. Studenten moeten weten dat er ook tijd wordt geboden door kantoren om leuke dingen te kunnen doen. “Wat dat beeld betreft, ik zit hier bij lange na niet 80 uur per week. Op vrijdagavond doe ik ook gewoon leuke dingen met mijn vrienden.”
